เขต ธาราเขต นักแสดงมากความสามารถที่อยู่ในวงการมานาน โดยปัจจุบันเขตได้ผันตัวเป็นนักแสดงอิสระ มาเป็นนักแสดงตอนอายุเท่าไหร่ “น่าจะประมาณเกือบๆ ขึ้น ม.6

เริ่มต้นก็ไปแคสต์งานปกติเลย เขาเรียกไปแคสต์ตลอดเลย เขตก็ไม่ไป เพราะว่ากลัว แล้วเราไม่รู้ระบบของการแคสต์งานเลย แต่สุดท้ายก็ยอมไป โฆษณาแรกเป็นตัวประกอบ

แล้วเริ่มเด็ก ม.5-ม.6 มีเงิuหลักหมื่นมันเยอะมากนะ แล้วเราก็ใช้แบบสุรุ่ยสุร่ายเลย ตอนนั้นเติมเต็มทุกอย่างที่ขาดในชีวิตเลย ซื้อของ เสื้อผ้า เที่ยวเต็มเหนี่ยวเลยครับ

เพราะว่าเราเป็นเด็กบ้านนอกที่ไม่มี พอเรามีเงิuเราก็ใช้” ทำไมจู่ๆ กลายเป็นนักแสดงอิสระ “พอเราทำงานมาได้สักระยะนึง อยู่กับทางช่องมาเกือบ 8 ปีได้ ก็เจอทุกบท

ทุกการแสดง เราได้ลองทำมาเกือบหมดแล้ว วันแรกที่คิดว่าจะออกหรือไม่ออกเนี่ยเครียดมากๆ ได้ปรึกษาพี่ๆ หลายคน ถ้าผมออกมาจะเป็นแบบไหนเพราะว่าผมมาไล่ๆ กับพวกพี่เขา

กลัวออกมาแล้วไม่มีอะไรทำ กลัวไม่รู้ว่าจะต้องไปซ้ายไปขวา กลัวไม่รู้ว่าจะต้องเริ่มต้นกับใครก่อน เพราะว่าเราอยู่บ้านหลังนี้มาตลอด ก็ต้องขอบคุณบ้านหลังนี้

ที่สร้างเรามาเป็นเขต ธาราเขต ได้สุดท้ายก็ตัดสินใจเราจะเดินหน้ามันไม่ได้อยู่ที่ขา มันอยู่ที่ใจเรา เราเลยไม่ต่อ วันนั้นก็เคว้งเลย แล้วก็หายไปเลยเกือบปีครึ่ง สองปี”

ช่วงหลังๆ เราไม่ได้รับบทพระเอก “ผมเคารพในการตัดสินใจของผู้ใหญ่ทุกครั้ง เพราะว่าการที่เขาเลือกตัวละครมาให้เรา ผมคิดว่าเขาคิดดีแล้ว แล้วผมก็ได้ทำหน้าที่ของสิ่งเหล่านั้น

ไม่ว่าจะเป็นการแสดงต่างๆ ถ้าใครได้ติดตาม ไม่ว่าจะเป็นบทอะไรก็ตาม เขตทุ่มเทกับมันแบบ 100% เขตเป็นคนที่รักการแสดงมาก และทุกครั้งที่แสดง เขตทำการบ้านค่อนข้างเยอะ

เมื่อก่อนเราผิดพลาดเยอะ เรารู้สึกว่าต้องทำการบ้านเยอะขึ้น ผมเลยปรับแนวคิดตัวเองใหม่ทุกตัวละครมีความสำคัญหมด ทำยังไงก็ได้ให้เขาสนใจเรา” เอาของในบ้านมาvาย

“มีทั้งรองเท้า เสื้อผ้าที่เราใส่ถ่ายรายการแล้ว เมื่อก่อนเป็นคนชอบรองเท้ามาก ตอนนี้ก็เบาลงแล้วครับ” กิจการที่ทำไว้ก็ไม่รอด “ตอนนั้นก็มีvายหลายอย่าง มันก็vายได้บ้าง

ไม่ได้บ้าง สุดท้ายมันก็ต้องพับโปรเจ็กต์เก็บไป ผมว่ารวมๆ ทั้งหมดมีเป็นล้านนะครับ” สมัยเด็ก “ต้องบอกว่าชีวิตเขตเริ่มจากศูนย์ เพราะว่าเป็นเด็กบ้านนอก พูดได้เต็มปาก

มั่นใจและภูมิใจด้วยเป็นเด็กบ้านนอกหนึ่งคนเลย” คุณพ่อคุณแม่แยกทางกัน “คุณพ่อคุณแม่แยกทางกันตั้งแต่เด็ก ผมประมาณ 6-7 ขวบได้” มีภาพหนึ่งที่เขตแฮปปี้มาก

คือการที่พ่อแม่ได้มาเจอกัน ถ่ายภาพด้วยกัน มาเจอกันได้ยังไง “คือผมไม่มีภาพครอบครัวเลยตั้งแต่จำความได้ ภาพนี้ดีมาก มองทุกครั้งหายเหนื่อย มันเป็นภาพงานวันเกิดผมครับ

เป็นวันที่ผมสามารถหลอกล่อพ่อแม่ให้มางานทำบุญก็เลยเกิดภาพนี้ขึ้นมา” คิดว่าตัวเองเจ้าชู้ไหม “เจ้าชู้ครับ ต้องยอมรับ ผมบอกกับตัวเองว่าผมต้องมีครอบครัวที่เพอร์เฟ็กต์ครับ”